Canlanır son ışık ve tatlı rüzgarlar gibi,
gözümde güzel günler
dibinde giyotinin üflerim neyimi
deyip neylersin kader.
Düşünmeden kendimi, çürüyüp gideceğim,
bu karanlık çukurda
benim de kaderim bu! orada bekleyeceğim
alışalım unutmaya
ölüm uykusuyla kapanacak ah gözlerim
gideceğim bir anda
son şiirlerim bunlar benim
dört duvar arasında.
Ben mi ölecek mişim?
Uyuyorum sessizce,
Sessizce uyanıyorum.
Ne uyurken, ne uyanık vicdan azabı duymadan,
Hoş geldin diyorum güne.
Sıkı sıkıya bağlıyım yaşama
Eğilip bel veriyorum
Kuzeyin kara yeline
Kuzeyin kara yeline kaldırıyorum başımı.
Acı günler yaşıyoruz, tatlı günler de gelecek!
Hangi bal var yemekten bıkmadığımız?
Hangi deniz fırtınasız?
Tanrı'dan korkar gibi
Korkuyor alçaklardan insanlar.
Tanrı'dan korkar gibi
Korkuyor alçaklardan insanlar
Başak gelişir, oraklar biçmeye kıyamaz
Üzüm, içer fecrin nimetlerini bütün yaz
Ezileceğini düşünmeden.
Ben de o kadar gencim, bende de var o füsun
Zaman ne kadar kötü, tatsız olursa olsun
Ölmek istemiyorum erkenden.
Zalim avcının elinden kurtulursa eğer,
Bülbül daha bir canlı, daha bir mesut öter.
VE/ev
Ve sen haritadaki bir yolu soruyorsun bir çocuğa ve bir başka yolun elinden tutuyorsun
Ve haritadaki yolda sur çıkıyor Fatih’in adamları, Galatalı ve yüzü hiç gülmeyen Bizanslılarla
Ve IV. Murat yedi dağ olarak çizip bırakıyor Üsküdar’ı ve Anadolu ve Arap ve Acem ve Hint diyarlarının bir geçit kenti diyerek
Ve yetmiş mahalle İslâm,
Kanuni Sultan Süleyman Habsburglarla bir barış anlaşması akdettiğinde ve bu anlaşmaya sadık kalmak istediğinde , Mihaloğlu' na Habsburg topraklarına akınlar yapmaktan kaçınması emredildi. Bu emrin Mihaloğlu için ifade ettiği anlam, sık sık İstanbul'un bu kısmındaki meyhanelere gitmesine sebep olan şarap düşkünlüğü yüzünden Galatalı Cafer olarak bilinen bir kadı ve şair Nihali nükteli bir benzetmeye sıkıştırmıştır : " Mihaloğlı'na uçda sancak virüp uç işletme diyü yasak itmek, bana Galata ' yı [Galata kadılığı ] virüp şarab içme dimeğe benzer."
Sayfa 249 - Birleşik.
